Friday, 2 April 2010

මාත් මිනිහෙක් වුණා එහෙනම්


සැඟව යමි මම ඇසැ'ර
ජීවිතේ එළිය තුළ...?
අඳුර මැද දුක පිරුණ
පුඵල් ලෝකය අතැ'ර...

මවා දෙයි මට සිහින
සුවැ'ති ජීවන කුටිය..
වසාලමි දොර කවුඵ
ලෝකයට විවර වුණ..

දිනක විවරව බලා මා දෙස
ලොවේ භෞතික දෑස් අපමණ
කියයි මේ ලෙස වෙලී මෝහෙන්
'ඌත් මිනිහෙක් වෙලා' එහෙනම්...?


සිතුවිලි සටහන at
Labels:

3 comments:

  1. - නිල් අහස -2 April 2010 at 14:50

    ඔබේ අඩවියට... මගේ මුල්ම ආගමනය.

    ඉතාම සියුම් විදියට උපහාසාත්මකව, යථාර්තය පෙන්වා දෙන්න ගත් සාර්ථක උක්සාහයක්.

    කවියෙහි සාර්ථකත්වය...ඔබගේ පරිණත භාවයයි.

    ජය වේවා....

    ReplyDelete
  2. Raven2 April 2010 at 15:58

    ලෝකයේ ඇස් මිම්මෙන් "මිනිහෙක්" වෙන්න නම් උඹ අපි මේ ගතකරන ජීවිතයේ බොහෝ දේ සහ බොහෝ සිතුවිලි කැප කරන්න වෙයි නේද මචන්.

    ලස්සනයි නිර්මාණය.

    ReplyDelete
  3. සුළඟ4 April 2010 at 13:35

    ගොඩක්ම ලස්සනයි.
    "වසාලමි දොර කවුළු
    ලෝකයට විවර වුන"
    ඇත්තටම මටත් ඕනෙ ඒක

    ReplyDelete

අදහස් සහ වි‍වේචන අගය කොට සලකන අතර වාරණ නොපනවමි.

Subscribe to: Post Comments (Atom)