Friday, 20 August 2010

නුඹලා සෙනෙහසේ දරුවෝය..


                                       ලෝකයට අමතක වුණත්
                                       නුඹලාව පුතනුවනි
                                       මේ වේදනා කඳුළැල්
                                       ආදරේ උල්පත්ය..

                                       හෙට  ඒ උල්පත් සමග
                                       අමතක නොකර ලෝකය
                                       ඒ වෙත ගලා යන්න
                                       එය නැවත පුරවන්න..
සිතුවිලි සටහන at
Labels:

6 comments:

  1. ayesha20 August 2010 at 09:59

    ඒක ඇත්ත යාළු අම්මා කෙනෙක්ගේ පැතුම ඒකයි.ලස්සනයි අදහස.

    ReplyDelete
  2. Shadow/හේමලයා20 August 2010 at 10:44

    ලස්සන අදහසක්......

    ReplyDelete
  3. Pasan20 August 2010 at 11:08

    අපූරු අදහසක්...

    ReplyDelete
  4. හිරු ප්‍රභා20 August 2010 at 13:33

    ආදරණීය සතය්‍යක්..

    ReplyDelete
  5. ෴ හසියා ෴20 August 2010 at 13:43

    හ්ම්....ලස්සන පද පෙල....

    ReplyDelete
  6. ``` Outsider```22 August 2010 at 13:06

    දැක්වූ අදහස් වලට මගේ ස්තූතිය පිළිගන්නා ලෙස ඉල්ලමි.

    ReplyDelete

අදහස් සහ වි‍වේචන අගය කොට සලකන අතර වාරණ නොපනවමි.

Subscribe to: Post Comments (Atom)