අපිද සරුංගල්..?

                                     

                                      එන එන සුළඟට

                                      එහෙ මෙහෙ පාවෙන

                                      අනුන්ගෙ අතරැඳි

                                      නූලෙන් නැටවෙන...

                                      අපිද සරුංගල්

                                      උඩ හිඳ තුටු වන...?

ඇත්තමයි..

                                    

                                     ඇත්ත චුට්ටක් ඇස් ඇරැල

                                     විකසිත වෙන්න හදද්දිම

                                     මහ වරුසාවක් වෙලා
                                     බොරුව ඇද හැලෙනව හැමදාම..

සඳ...........?

                                      ඉරෙන් ඉල්ලාගෙන

                                      ආලෝකය බෙදන

                                      හඳ කවදාවත්

                                      බංකොලොත් නොවන හැටි..

නිවස..

                          ඇඳුම් කිසිවක් 

                          නොඅඳින නමුත්

                          නිවසක

                          බල්ලා පමණක්

                          නිරුවතින් නොවේ...

ප්‍රේමයක අනුහස්..

සිරකර සිපිරි ගෙයි

කුටි වල යතුරු ගෙන

අබිමන් පාන හිනහී

ජේලර්ලා කෙරෙහි

රොමෑන්ටික් ප්‍රේමයක

වෙලී සැනහෙන අපිසැම...?

නිදන උල්පත්..

                                    සුවිසල් පිරිනැමීමකි සෙනෙහස

                                    අනෙකාගේ දෑසේ සතුටම සොයන...

                                    ඒත් තණ්හාව පැමිණී රැක ගනියි

                                    මුඵ මහත් අරටුවම

                                    පුංචිම පොත්ත පමණක් පිරිනැමෙන...

                                    තණ්හාව ආදරයට

                                    ප්‍රතිලෝමව

                                    සමානුපාතිකය ඇතුළත...

                                    ඉතින්...

                                    ආදරයේ උල්පත්

                                    අවදි වන්නේ කෙදිනද?

වෙනස...

                                              දියමන්ති සේම

                                              දැලි අඟුරුද

                                              එකම වූ

                                              කාබන් අණු වලින්

                                              තැනී ඇති අපූරුව..?

අතහැරීම..

සියල්ල අත් හල කල

හිස්බව ඉතිරි විය

ඒ හිස්බවද අත්හල කල

හිස්බවම ඉතිරි විය...

ආයෙත් අන්ධකාරයේ අභියස...

                           ආයෙත් අන්ධකාරයේ අපි ගිලී ගියෙමු

                           සියවස් ගණනක් මේ අන්ධකාරයෙන්

                           අපි ආලෝකයට එබී බැලුවෙමු

                           ඒත් අපේ ඒ ඇස් අන්ධ වී ගියේය

                           තව සියවස් ගණනක් මේ අන්ධකාරයේ

                           අපි ජීවත්වෙන්නට ඉරණම කොට ගත්තේය..

                           මේ අන්ධකාරය තුළ කවදත්

                           දත් විලිස්සාගත් නොපෙනෙන යක්ෂයෝ

                           අපේ බොටු මිරිකා රුහිරය උරා බිව්වෝය..

                           මොළකැටි අපේ දරුවන් සුවහසක්

                           අන්ධකාරයේ පිසාචරයන් ගොදුරු කර ගනිද්දී

                           තිමිරය තුල අපට නොපෙණුනත්

                           ඔවුන්ගේ වේදනා කෙඳිරිලි හඞ ඇසුණි..

                           ඉතින් දණ නමා නැමද

                           අන්ධකාරයේ සිහසුන ළඟ අපි නැවතත්

                           පණුවන් සේ දඟලමින් ජීවත් වෙමු

                           ඇස් කන් පියාගෙන සදහටම...

දෙපත් නයි භවන....

                                        වේයන් විසින් හැදූමුත්

                                        වේයන්ට කොකා පෙන්වා

                                        ඔඵ දෙකක් ඇති

                                        දෙපත් නයි ලැගුම් ගත්

                                        හුඹසයි මේ භවන..

18 වැනි සංශෝධනය

                                         අපේ අත් පාඵයි තමයි

                                         ඒත් මොකෝ මේ දෙකක්ම

                                         එකක් දුන්නනම් ඇති නොව..

                                         රනින් දිලෙන බ්‍රේස්ලට්ස්‍‍ 

                                         අපිට බෙදන උතුමාණෙනි

                                         කළගුණ දත් ඔය දෑතට

                                         වැන්ද මෙන්න උතුමාණෙනි..

ඇත්තම කියනවනම්...?

                                       නිමල මෙත් සිලිල

                                       රූරන සොඳුරු උල්පත්

                                       කොහිද අප සිත්වල

                                       එබැවින්.,

                                       එනු මැන ළඳුනි...

                                       අපේ පුහුදුන් සිත්වල

                                       සකලවිධ ආශා

                                       එක්රැස් කර

                                       ගොඩගසා නම් කරමු

                                       "ආදරය" ලෙස..

                                       ඉන්පසු

                                       සමව ගෙන විඳිමු

                                       නොදැනෙන්න

                                       ලෝකයට

                                       ලෝක දහමට..