Tuesday 15 June 2010

යථාවබෝධය..


                           ඇමදුවත් අලුයමෙහි මිදුලම
                           නැති ලෙසට තුරු පතක් ශේෂව
                           තිබේ හවසට පුරා එමිදුල
                           වියළි පත් තව සලා   ගහවැල...

                           ඇමදුවත් හෙට අලුයෙමේ යළි
                           වැටී තුරුපත් මිදුල සැමතැන
                           නැවත නැවතත් අපිරිසිදුවේ
                           ලොවේ පුහුදුන් සිතක් විලසට...
සිතුවිලි සටහන at
Labels:

12 comments:

  1. මාතලන්15 June 2010 at 10:57

    ළස්සනයි

    ReplyDelete
  2. Anonymous15 June 2010 at 11:03

    ලස්සන උපමාවක් හරිම කලාත්මකයි. අපූර්වාකාරයෙන් මිනිස් සිත ගැන කියල තියෙනව.

    ReplyDelete
  3. මැනික්(සුළඟ)15 June 2010 at 11:12

    ජීවිතය වගේම අපේ සිතත් එහෙමයි. හැමදාම එය අළුත් කල යුතුයි.

    ReplyDelete
  4. Chamila15 June 2010 at 13:43

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  5. Chamila15 June 2010 at 13:45

    සදාකාලිකවම පිරිසිදු කරන්න විදිහක් නැද්ද හැබෑට..... (ගහ කපල දැම්මොත් ??? )

    අපූරු අදහසක්.... ලස්සනයි කවිය !!!!

    ReplyDelete
  6. සෝරෝ15 June 2010 at 14:01

    උපහැරණය නම් අගේ...

    ReplyDelete
  7. හසී15 June 2010 at 15:55

    හ්ම්ම්ම්... ලස්සනට ලියලා තියෙනවා

    ReplyDelete
  8. දිල්15 June 2010 at 19:18

    වෙනදා වගේම හිතන්න යමක්...ස්තුතියි

    ReplyDelete
  9. Anonymous15 June 2010 at 21:58

    ගහ කපන්න බැහැනේ චමිල මල්ලියේ... වැටෙන කොළත් එක්ක අමනාප වෙලා ගහ කැපුවම .. හිටපන්කො අවුවට වෙලා ...

    ReplyDelete
  10. Jay18 June 2010 at 17:01

    අපුරුයි..

    ReplyDelete
  11. Eranga Perera (Muthu Paba)19 June 2010 at 22:31

    Lassana adahasak..

    ReplyDelete
  12. ``` Outsider```22 June 2010 at 09:23

    අදහස් දැක්වූ ඔබ සියඵ දෙනාට ස්තූතියි.

    ReplyDelete

අදහස් සහ වි‍වේචන අගය කොට සලකන අතර වාරණ නොපනවමි.

Subscribe to: Post Comments (Atom)